Bardzo wysokie i strome góry. Są one blisko ruin miasta i jeziora. Temperatura na szczycie spada poniżej -65. Na szczycie gór według legendy mieszka lodowy wąż. W kłach tego węża jest trucizna zdolna zabić dorosłego smoka w ciągu 30 minut.

Amira wylądowała na dużej skale.

Za nią wylądował Ruth.

Dara wylądowała na śniegu. Estera lądując poślizgnęła się i wpadła w zaspę.

Smoczyca spojrzała na góry i westchnęła.

Ruth zszedł ze skały i rozejrzał się. Chuchnął powietrzem, które zmieniło się w niebieską parę.

Estera wyszła z zaspy.
-Dara mam nadzieję że nie przyszliśmy jej odwiedzić - powiedziała lekko przestraszona Estera.
-Ona nam powie  gdzie szukać miasta - powiedziała spokojnie Dara.

Amira rozglądała się i patrzyła na ten górski krajobraz.

Ruth przeciągnął się.

-Zaraz powinna się zjawić. Może lepiej wrócę do normalnego wyglądu - Dara mówiła spokojnie.
-Nie sądzę czy to dobry pomysł - powiedziała Estera.

Amira spojrzała na Esterę i Darę.
A: O kogo chodzi...?

-Moją starą przyjaciółkę. Jest lodowym wężem który zamieszkuje te góry - powiedziała z uśmiechem Dara.

A: Aaa... - Przeszedł ją dreszcz na myśl o węzu, ale nie okazywała tego.

Ruth podszedł do nich.

-Spokojnie ona jest pokojowa nastawiano. Zresztą grotę ma na samym szczycie gór - powiedziała Dara.

A: A, to dobrze... - Wyprostowała się.

-Nie często wychodzi ze swojej groty. Ja wybieram się ją odwiedzić. Jeśli chcecie możecie iść ze mną - powiedziała Dara i ruszyła w stronę szczytu.

Ruth i Amira ruszyli za nią.

Estera powoli szła na końcu. Im wyżej smoki wchodziły tym robiło się zimniej. Dara jednak nawet nie zwracała na to uwagi.

Smoczyca szła dalej przed siebie, było jej zimno, ale nie aż tak.

Ruth szedł dalej nie przjmując się zimnem.

-Patrzcie, to jest jej grota - Dara wskazała na dziurę w wysokiej skale. Byli na szczycie, było tam bardzo zimno.

Amira się trochę trzęsła z zimna, podeszła do dziury.

R: Ciekawie tu... - Poszedł w stronę dziury.

Dara złapała ogonem kawałek lodu. Użyła swojej mocy by sprawić że lód zaczął płonąć, nie topiąc się. Weszła do groty.
-Chodźcie, ucieszy się że ktoś ją odwiedził - powiedziała wesoło Dara.

Ruszyli za nią.

Z nozdrzy Rutha wydobywała się niebieska para, szedł patrząc na sufit.

Wydawało się że coś przemknęło przed smokami. Dara uśmiechnęła się.

A: Co to było...? - Rozejrzała się.

Ruth się tym nie przejął, kichnął.

-Spokojnie to nie ona - powiedziała Dara.
Dara syknęła, a z ciemnego konta wylazł nieduży wąż. Wyglądał jak zrobiony z lodu.
-Cześć Bella, gdzie twoja mama? - spytała Dara.
-Mama poszła polować. Powinna niedługo wrócić. Zostaniecie do jej powrotu? Smutno mi samemu - powiedział mały wąż nazwany przez Darę Bellą.

Amira spojrzała na węża i odetchnęła.

Ruth także spojrzał na stworzenie i potrząsnął głową wytrzepując się ze śniegu.

Dara podeszła do Belli.
-Ile to czasu już minęło jak się ostatnio widziałyśmy?
-Nie jest pewna, ale chyba 1000 lat - powiedziała Bella.
-Urosłaś Bella.
-Wcale nie. Nadal jestem  tylko małym wężem - powiedziała smutno Bella.

R: Bycie małym ma swoje zalety... - Skończył się otrzepywać i kucnął na ziemi.

Amira obserwowała Bellę z ciekawością.

-Dara zabierzesz mnie kiedyś do ruin miasta Glacies Draco? - spytała Bella.
-Jeśli twoja mama się zgodzi mogę cię zabrać nawet teraz - powiedziała Dara uśmiechając się do Belli.

R: Miło tutaj...

Do jaskini wpełznął lodowy waż, gdyby się wyprostował byłby większy od domu.
-Cześć Diana. Mam do ciebie kilka pytań - powiedziała Dara patrząc na wielkiego węża.
-Witaj Dara. Zgaduję że chcesz się dostać do miasta Glacies Draco - powiedziała Diana.
-Masz rację.

Amira spojrzała na węża i głupio się uśmiechnęła.

-Widzę że przyprowadziłaś znajomych. Witajcie - powiedziała z uśmiechem Diana.
-Więc powiesz mi jak się tam dostać? - spytała Dara.
-Oczywiście, ale proszę weźcie ze sobą Bellę. Strasznie chce tam iść. Samą jej nie puszczę, a ja nie mogę iść - Diana podpełzła trochę bliżej. Teraz było widać że poruszanie się sprawia jej trud. Brzuch miała pokrytą licznymi bliznami i ranami.

R: Witam... - Uśmiechnął się do Diany. - A co się stało, że masz takie rany, hm..? - Spojrzał na wielkiego węża.

A: Cz.. cześć...

-Smoki Angeliny, bez przerwy mnie atakują. Przysyła ich z dnia na dzień coraz więcej. Większość zabijam, niektóre uciekają. Chcą wiedzieć gdzie jest ukryte miasto Glacies Draco - powiedziała Diana.
-Spokojnie weźmiemy Bellę. Tylko najpierw pozbędę się twoich ran - powiedziała Dara. Kryształ na jej szyi zabłysnął i rany Diany zniknęły.

R: Te smoki Angeliny to jakieś dziwaki... A zresztą, sam nie wiem... - Spojrzał na Darę, ziemia pod jego stopami jakby się lekko paliła przez niebieski ogień, który szybko zniknał.

Amira usiadła.

-Czyli już wiedzą że chcę odnaleźć swój miecz - mruknęła Dara

Amira spojrzała na Darę.

Diana wyjrzała z groty. Zauważyła że leci tutaj spora grupa smoków. Na oko gdzieś 30.
-Smoki Angeliny lecą - powiedziała trochę zaniepokojona.
-Zostańcie tutaj i zajmijcie się Bellą. Ja i Diana przepędzimy te natrętne muchy - powiedziała Dara i wyszła. Za nią z groty wypełzła Diana.

Amira odprowadziła ich wzrokiem.

Ruth przkrzywił głowę.

Estera rozejrzała się w poszukiwaniu Belli, ale nigdzie jej nie widziała.
-Widział ktoś Bellę? - spytała.

W tym czasie jeden ze smoków Angeliny zapędził Darę nad urwisko.

A: Nie...

-Dara nas zabije - mruknęła Estera i skierowała się w stronę wyjścia groty.

Diana chciała pozbyć się smoka który próbował zepchnąć Darę z urwiska. Otworzyła paszczę pełną ostrych zębów, miała też dwa kły jadowe, były dłuższe od reszty zębów.

Ruth pobiegł za nią.

Amira poszła za nimi.

Estera po chwili znalazła Bellę.
-Bella miałaś zostać - powiedziała.
-Ale ja chciałam tylko popatrzyć jak mama walczy - powiedziała Bellę.

Diana miała już się rzucić na smoka przed Darą. Ten w ostatniej chwili odskoczył i kieł jadowy wbił się w okolice klatki piersiowej Dary. Dara spadła z urwiska.

Ruth przysiadł przy wyjściu do tunelu.

Jeśli ktoś był przy wyjściu mógł zobaczyć całą sytuację. Estera patrzyła jak Dara spada z urwiska. Pomimo materiału na jej przednich łapach można było zobaczyć że gwiazdy które ukrywała zaczęły świecić. Na niebie pojawiło się coś jakby pięć gwiazd.

Ruth zobaczył tę scenę. Na jego twarzy nic się nie malowało. Nagle jeden ze smoków Angeliny zaczął się palić dziwnym, niebieskim ogniem.

Wokół Estery pojawiły się na ziemi świecące gwiazdy. Materiał na jej łapach zniknął ukazując pięć gwiazd.

Na twarzy smoka pojawił się lekki uśmieszek, prawie niewidoczny.

Smoczyca znów poczuła dziwny niepokoj.

Bella podpełzła do Amiry.
-Zrób coś zanim ona tym nie wystrzeliła! Jeśli ona to zrobi będziemy mieli wszyscy kłopoty! - powiedziała przestraszona Bella patrząc na Esterę.

A: Ja..? A.. ale co..? - Podeszła do Estery.

Ruth spojrzał na Bellę słysząc to, popchnął nagle Esterę.

Estera jakby się otrząsnęła. Gwiazdy na niebie zniknęły, tak samo te na ziemi. Gwiazdy na jej łapach przestały świecić.
-Co się stało? - Estera nie mogła sobie przypomnieć co się wydarzyło.

R: Chciałaś coś zrobić... i twoje gwiazdy się świeciły... - Usmiechnął się.

Amira spojrzała na niego.

-Jedyne co pamiętam to to że Dara spadła z urwiska. Tylko gdzie jest Diana? - Estera rozglądała się. Nie było widać ani Dary ani Diany. Jedyne co tu było to trupy smoków Angeliny.

Amira spojrzała na góry.
A: ... - Zmartwiona westchnęła.

R: Nie wiem... - Spojrzał na miejsce, gdzie miały być Dara i Diana, po czym przeniósł wzrok na Esterę. Jego oczy były dziwnie ciemniejsze.

Po chwili z urwiska wyłoniła się Diana. Na grzbiecie(chyba że węże nie mają) miała nieprzytomną Darę. Estera podbiegła do Diany. Za Esterę popełzła Bella.

Smoczyca spojrzała na Bellę.

-Nic jej nie będzie? - spytała lekko przestraszona Estera.
-Spadając złamała łapę i ostre sople trochę zraniły ją w klatkę piersiową. Ale spokojnie, nic jej nie będzie - powiedziała Diana.

R: ... - Przez chwilę się dziwnie usmiechał, po czym się od nich odwrócił.

Amira spojrzała na Dianę.
A: To.. dobrze..

-Niedługo nastanie noc. W nocy jest gdzieś trzy razy zimniej niż normalnie. Zostańcie u mnie. Jeśli chcecie z rana będziecie mogli już ruszyć do ruin - powiedziała Diana i wpełzła do groty. Za nią wpełzła Bella.

Ruth usiadł i spojrzał na niebo. Zamyślił się.

Smoczyca poszła w głąb jaskini i ułozyła się pod ścianą. Zamknęła oczy.

Diana położyła Darę na ziemi. Estera weszła do jaskini.

Nagle można było zauważyć, że Rutha nie było.

Diana wypełzła z jaskinie. Po chwili wróciła niosąc drewno. Położyła je na ziemi i zapaliła zionąc ogniem(XD).

Amira zmęczona szybko zasnęła.

Estera położyła się i zamknęła oczy.

Amira niespokojnie przekręcała się na boku, śnił jej się koszmar.

Diana położyła się. Koło niej wygodnie ułożyła się Bella.
Estera spała, śniło jej się że jest na księżycu.

Amirze śnilo się, że coś ją parzy, coś niebieskiego. Słyszała dziwny śmiech. Zaraz wszystko ucichło, przestała śnić o czymkolwiek.

Sen Estery zmienił się w koszmar. Goniły ją jakieś dziwne stwory, a ona nie mogła się bronić.

Smoczyca spała dalej.

Na dworze dopiero co zaczęło się robić ciemno i temperatura zaczęła szybko spadać.
Estera nagle się obudziła prawie krzycząc.

Smoczyca mogła ujrzeć, że wokół ogniska palił się niebieski ogień.

Estera zamknęła oczy, ale nie mogła już zasnąć. W dodatku było potwornie zimno.
Bella otworzyła oczy i podpełzła do Estery. Wiedziała że Estera nie śpi.

Śnieg tworzył na powierzchni liczne pagórki.

Dziwny ogień dalej się palił... Po kilku chwilach zniknął.

-Coś się stało? - spytała cicho Bella.
-Miałam zły sen - powiedziała cicho Estera otwierając oczy.

Amira spała.

-Też czasami mam koszmary - powiedziała cicho Bella.
-Dlaczego nie śpisz? - spytała cicho Estera.
-Po prostu nie mogę zasnąć.

Jakiś cień siedział pod scianą.

-Znasz Darę, prawda? - zapytała cicho Estera.
-Tak - odpowiedziała cicho Bella.
-Możesz mi powiedzieć jaka ona była zanim stała się drugą duszą Lily?
-Była całkowicie inna. Zazwyczaj była ponura i niechętnie walczyła. Nigdy nikogo się nie słuchała. Rzadko pokazywała swoją obecność. Mama powiedziała że to przez to że w walce straciła swojego ukochanego, a jej córka zaginęła.

Smoki nie były wstanie dojrzeć że jeden z pagórków ... poruszył się ? Albo po prostu obsunął się pod wpływem wiatru.

-Córka? Ona miała córkę? - Estera była zaszokowana.
-Tak, z tego co pamiętam jej córka miała na imię Lily - powiedziała Bella.
-Co się stało później z Darą?
-Dara można powiedzieć po utracie najważniejszych dla siebie osób zniknęła na 1000 lat.

W tym samym czasie Diana podpełzła do miejsca które jak jej się wydawało poruszyło się.